Monday, October 24, 2011

cuti itu bosan dan sepi dan penat, FULLSTOP

HAI my little diaries . dah lama sudah aku tak tulis blog kan. hehe . *harap maklum jikalau ayatku tunggang langgan, kerana ini malam ku sudah layan ubat batuk, so kesimpulannya aku taip dalam keadaan yang sangat menfantuk* . huuhhhhhh (tarik nafas panjang) . eh assalamualaikum kawan kawan! heeee... aku actually bosan. nak tau kenapa? aku cuti sem skang ni. sebulan lebih. and aku tak kerja. pelik kan bunyi tu. AKU TAK KERJA ! sebabnya, aku tak dapat kerja. so, aku akan mati . sebab ape ek? ohhh . sebab AKU TAK ADA DUIT LAH! mana aku nak cari ni.. hmmmm... aku ade family(mak, kakak,abang,abang ipar,kakak ipar,kakak tiri, mak tiri, abang tiri, and bertiri-tiri) tapi family ku tidak membantu langsung. ape lah salah aku.. aku ni manusia gak. erk . entah lah.. malas nak cakap dah. kalau nak anak/adik tu belajar tinggi-tinggi, support lah. ape ingat ptptn yg bagi rm2500 tu cukup ke untuk satu sem. tolak segalanya k, 2500-575(yuran)-(50x(4x4))(belanja seminggu)-n(duit buku)-500(sewa rumah total untuk 5 bulan)-n(hutang) and PAPE JE LAH. malas pulak nak mengira *suddenly*. rimas dengan semua beban beban ni. ohhh kenapa?? ok berbalik kepada topik bosan. aku bosan sebab aku cuti. aku cuti sebulan, aku bosan . * ape aku merepek daaaa?* erk ok ok , serious! ehem . aku bosan sebab, aku cuti , aku duk rumah. rumah tak de internet, takde astro. yg ade hanya lappy yg tinggal separuh dan isi kandungan yg tak menarik di dalamnya. aku cuti, tapi mak aku kerja siang malam. aku keseorangan di rumah. aku cuti, ayub(kekasih hati) pula jauh nun di sana. keseorangan lagi sekali. aku cuti, teringin nak kerja, so aku bising kat family aku. but feedback yang aku dapat dari mak aku is : " pemalas lah kau ni dik , pegi lah cari kerja sana. tak pun duk rumah kakak tu, kesian dia penat jaga anak, and bla bla bla, and bla" . feedback dari abang pula berbunyi begini: " asyik asyik nak kerja kerja kerja. rehat la pulak kali ni. penat je kerja ni. dah cuti tu, duk diam2 rehat. tak pun g tolong kakak tu , jage anak2 dia. kesian kakak tu" . =.= . dan feedback dari kakak pula begini: " dik, cuti lama kan, duduk la rumah kakak ni, teman kakak. weekend boleh la kite p jalan2. ala bukan selalu. jum laa.. tak kesian ke kat kakak ni.. tolong2 kat kak ni, balas jasa , yela dulu kecik2 kak jugak yg jage adik. jangan la jadi adik yg derhaka. asyik berkepit dengan kuyubi tu. ape salah tolong2 kak ni ha" . =.=" .
err ape kah semua ini. aku takde duit. cuba lah korang faham . aku boleh dikatakan JARANG sekali mintak duit dekat kalian semua. kenapa takde sorang pun cuba faham ye? hmm. err back to the topic. so, aku bosan cuti lama bila jadi macam ni ---> duduk rumah kakak, tolong jaga anak , tolong-tolong dia kemas rumah sidai kain lipat kain basuh yak baby mandikan anak dia bla bla bla bla. aku dah tolong dari dulu. ade kalian tolong aku tak? hmm.. JARANG SEKALI. tapi ape kan daya. aku segan nak mintak2 ni. macam pengemis je. nak jadikan aku ni orang yang berdikari pun agak2 la sampai kena berlapar berbulan2. korang semua mampu. but hmm. bila aku mintak RM2 kat mak aku pun, bising ya amat. aku buat salah ape lah sampai macam tu. aku malas bukan ape, bila aku rajin, korang tak pandang. so aku jadi lah pemalas. penat. penat. orang lain punya rasa sedih kadang2 aku tak paham. sedangkan ramai lagi yang susah mcm aku . but entah. so back to the topic, again. aku bosan bila kena duduk kat rumah kak aku yang jauh dari ampang, yang aku takkan dapat keluar ke mana mana. even kedai runcit pun takde, bus or taxi pun susah nak dapat and macam kena duduk kat penjara. penat lelah pun tak berbaloi kadang2 bila mengenangkan nasib. aku lebih rela duduk dekat rumah aku yang sunyi(mak kerja,kawan2 takde) dari kena duduk dekat sini jadi maid. aku pedih+sedih+penat+perit+kecewa+susah+and bla3. nasib lah aku ade kekasih hati, and kawan2 yang ready nak tolong aku. pinjam kawan pun kawan lah... tu je yang nak tolong. haihh.. lain kali jangan suruh aku belajar tinggi2 kalau macam ni keadaannya. i'm stuck. then bila aku dah duduk kat puchong ni, aku tak boleh2 nak balik rumah. ade je suara yg mengatakan "jangan lah balik dlu, duduk sini, teman , tolong kakak, and so on" . haihhhhhh..... ape lah nasib ku ini. tabah? emph memang kena tabah pun. dari aku sekolah rendah dah berdikari. so, tak rasa ape dah. tapi susah. tu je la. takde sape nak tolong kan FAMILY ?

No comments:

Post a Comment